Tuesday, May 01, 2007

به اندیشیدن خطر مکن روزگار غریبیست نازنین

عشق به شکل پرواز پرندست
عشق خواب یه آهوی دوندست
من زائری تشنه زیر بارون
عشق چشمه آبی که کشندست
من می میرم از این آب مسموم
اما اون که مرده از عشق تا قیامت هر لحظه زندست
مرگ عاشق عین بودن اوج پرواز پرندست
....

1 Comments:

Blogger sohrab ghavami said...

همیشه یکی هست که قدر یکی دیگه رو بدونه
تا اون طرفش کی باشه

10:05 PM  

Post a Comment

<< Home