معصومیت از دست رفته

ای پرنده مهاجر

ای پر از شهوت رفتن

فاصله قد یه دنیاست

بین دنیای تو با من

....

گمشده ام را به من باز گردان

قصه قصه مردیست

که غرورش را رها نکرد

مثل هیچکس نبود

شبیه من بود

این راه من بود

....

داریوش

داریوش

یاور همیشه مومن

....

تو خوشحالی و ناراحتی و همه حال و همه جا

.... تو خرابی و جو گیری

فقط داریوش

بی خیال

چون همسفر عشق شدی

مرد سفر باش

هم منتظر حادثه

هم فکر خطر باش

....

ممنوع

سال به بن بست رسیدن

پنجه به دیوار کشیدن

از معنویت گم شدن

تن به غریزه بخشیدن

....

به نام خودم

چشات حرمت زمینه

یه قشنگه نارنینه

تو اگه می خوای نزارم

هیچکسی تو رو نبینه

....

به نام خدای شهدا

صدای زنجیر تو گوشم می خونه

تو داری از قافله دور می مونی

سرتو خم کن تا درا وا بشن

تا بگی نه پشت کنکور می مونی

....

به نام دل

طاقت من

طاقت دل

طاقت سنگ است

....

از کرخه تا راین

و آنک قصابانند بر گذرگاه ها مستقر

با کنده و ساتوری خون آلود

و تبسم را بر لبها جراحی می کنند

و ترانه را بر دهان

....

آخرین پناه

خوشا عشق و خوشا خون جگر خوردن

خوشا مردن خوشا از عاشقی مردن

....

مثل هیچ کدام

زندگی یه بازیه

کی از عمرش راضیه

نمی تونم خودمو راضی به این بازی کنم

....

میکده روحانی

با زورقی شکسته

پارو به آب دادیم

چشمان مادران را

دریای احمر کردیم

....

روبان قرمز

ديوار کاهگليه يه باغ خشک

که پر از شعراي يادگاريه

مونده بين ما و اون رود بزرگ

که هميشه مثل بودن جاريه

....

من وتو

شقایق درد من یکی دو تا نیست

آخه درد من از بیگانه ها نیست

کسی خشکیده خون من رو دستاش

که حتی یک نفس از من جدا نیست

....

خداوندا

با یک دل غمگین به جهان شادی نیست

تا یک ده ویران بود آبادی نیست

تا در همه جهان یکی زندان هست

در هیچ کجای عالم آبادی نیست

....

رسم زمونه

توی این کوچه به دنیا اومدی

توی این گوچه داری پا می گیری

یه روزم مثل پدربزرگ باید

تو همین کوچه بن بست بمیری

....

وداع

این غمه که در می زنه

دلم براش پر می زنه

مهمونه نا خونده من

هر شب به من سر می زنه

....

شب سیاه

دلم مثل دلت خونه شقایق

چشام دریای بارونه شقایق

مث مردن می مونه دل بریدن

ولی دل بستن آسونه شقایق

...

پشیمانی

عاقبت ظلم تورو

یه روز تلافی می کنم

اشکامو پاک می کنم

با دل تبانی میکنم

....

فصل پاییزی

عاشق همه سال مست و رسوا بادا

دیوانه و شوریده و شیدا بادا

با هوشیاری غصه هر چیز خوری

چون مست شدی هر چه بادا باد

....

نهنگ تنها

ما ظاهرا رفیقان

بس نا رفیق بودیم

هر پشته اعتمادی

زخمی به خنجر کردیم

....

سنگدل

من هنوزم نگرانم

که تو حرفامو ندونی

این دیگه یه التماسه

من می خوام یار بمونی

....

لحظه

بازم آفتاب غروب کرد باز شب اومد

به جون خسته ام بازم غم اومد

شب اومد باز شب اومد باز شب اومد

به جون خسته ام بازم غم اومد

....

چشم زیبا

اگه چشمات بگن آره

هیچکدوم کاری نداره

....